Serat Tripama

SERAT TRIPAMA

Karangan Pangeran Mangkunegara IV.

Bait 01

Yogyanira kang para prajurit, lamun bisa sira anuladya, duk ing nguni

caritane, andel ira Sang Prabu Sasrabahu ing Maespati, aran patih

Suwanda, lalabuhanipun, kang ginelung triprakara, guna kaya purun

ingkang den antepi, nuhoni trah utama”.

Bait 02.

Lire lalabuhan triprakawis, guna bisa sanes kareng karya, binudi dadya

unggule, kaya sayektinipun duk bantu prang Manggada nagri, amboyong

putri damas katur ratunipun, purune sampun tetela, aprang tanding lan ditya

Ngaka nagri, Suwanda mati ngrana.

Bait 03

Wonten malih tuladan prayogi, satriya guna nagri ing Ngalengka, Sang

Kumbakarna arane, tur iku warna diyu,suprandene nggayuh utami, duk wiwit

prang Ngalengka, dennya darbe atur, Mring raka amrih raharja. Dasamuka

tan kengguh ing aturyekti, mengsah wanara.

Bait 04

Kumbakarna kinon mansah jurit, mring kang raka sira tan lenggana,

nglungguhi kasatriyane, ing tekad datana sujud, amung cipta labuh nagari,

lan noleh yayah rena nyang leluhuripun, wus mukti haning Ngalengka

mangke, arsa rinusak ing bala kapti punagi mati ngrana”.

Bait 05

Wonten malih kinarya palupi, Suryaputra narpati Ngawangga, lan Pandawa

tur kadange len yayah tunggil ibu suwita mring Sri Kurupati, nagri Ngastina

kinarya gul agul, manggala golonganing prang, Bratayuda ingadeken

sepopati, ngalaga ing Kurawa.

Bait 06

Den mungsuhken kadange pribadi, aprang tanding lan Sang Dananjaya, Sri

Karna suka manahe, dene nggenira pikantuk, marga denya arsa males sihira

Sang Duryudana, marmanta kalangkung, denya ngetok kasudirane,

aprang rame Karna mati jinemparing, sembaga wiratama.

Bait 07

Katri mangka sudarsaneng jawi, pantes agung kang para prawira, amirata

sakadare, ing lelabuhanipun, hawya kongsi buang palupi, manawa tibeng

nista, ina estinipun senadyan tekading budya, tan prabeda budi panduming

dumadi, marsudi ing Kautaman.

Bait 08

Katri mangka sudarsaneng jawi, pantes agung kang para prawira, amirata

sakadare, ing lelabuhanipun, hawya kongsi buang palupi, manawa tibeng

nista, ina estinipun senadyan tekading budya, tan prabeda budi panduming

dumadi, marsudi ing Kautaman.